เครื่องอิสริยาภรณ์เลฌียงดอเนอร์
ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์ฌ็อง มักซีมีเลียง ลามาร์ก (ฝรั่งเศส: Jean Maximilien Lamarque; ค.ศ. 1770 – ค.ศ. 1832) นิยมเรียกอย่างลำลองว่า นายพลลามาร์ก เป็นผู้บัญชาการทหารชาวฝรั่งเศส ยศพลโท (général de division) ในสมัยสงครามนโปเลียนและในภายหลังได้รับเลือกตั้งเป็นสมาชิกรัฐสภา นายพลลามาร์กเป็นหนึ่งในผู้นำคนสำคัญของกองทัพภายใต้จักรพรรดินโปเลียนที่ 1 และได้รับการยกย่องอย่างมากจากคือการยึดครองกาปรีจากการปกครองของอังกฤษ รวมทั้งความพ่ายแพ้ของเขาแก่กองกำลังฝ่ายนิยมกษัตริย์ที่จังหวัดว็องเดเมื่อปี ค.ศ. 1815 ชัยชนะของเขาได้รับการชื่นชมอย่างมากโดยจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 ว่าเขาเป็นคนที่ "สร้างปาฏิหาริย์ และเหนือความคาดหวังอยู่เสมอ"ภายหลังจากการฟื้นฟูราชวงศ์บูร์บง นายพลลามาร์กก็ได้กลายมาเป็นฝั่งตรงข้ามทันทีในยุคของการกลับมาของการปกครองระบบเก่า (Ancien Régime) และต่อมาในการปฏิวัติโค่นล้มราชวงศ์บูร์บงอีกครั้งในปี ค.ศ. 1830 เขาก็ได้ถูกแต่งตั้งเป็นผู้บัญชาการกองกำลังเพื่อเฝ้าระวังผู้นิยมราชวงศ์บูร์บง ที่เรียกตัวเองว่า "เหล่าผู้สืบสิทธิโดยนิติธรรม"(légitimistes) อันเป็นฝ่ายตรงข้ามกับราชวงศ์ออร์เลอ็อง
ต่อมาในยุคของการปกครองแบบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข (July Monarchy) เขาเป็นผู้นำฝ่ายซ้าย (เสรีนิยม) หนึ่งในผู้สนับสนุนพระเจ้าหลุยส์-ฟิลิปป์ที่ 1ให้ขึ้นครองราชย์ ซึ่งในภายหลังก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างมาก เนื่องจากการปกครองแบบใหม่นี้ก็ยังไม่ได้ช่วยเรื่องสิทธิมนุษยชน และความมีเสรีภาพของพรรคการเมือง เขายังเป็นอีกผู้หนึ่งที่สนับสนุนการให้เอกราชของโปแลนด์และอิตาลีในขณะนั้น นายพลลามาร์กยังเป็นนักเขียนที่มีความคิดแนวเสรีนิยมคนหนึ่งในสมัยนั้น แนวความคิดต่างๆ ของนายพลลามาร์กทำให้เขาเป็นหนึ่งในบุคคลสำคัญในฝรั่งเศส การถึงแก่อสัญกรรมของเขาเป็นตัวแปรสำคัญที่กระตุ้นการกบฎของประชนชาวปารีสในเดือนมิถุนายน (June Rebellion) ปี ค.ศ. 1832 ซึ่งเป็นที่มาของฉากและบทประพันธ์เรื่องเลมีเซราบล์ (Les Misérables) ของวิกตอร์ อูโก